خورده ریزای یه ذهن اشباع

خرده ریزا دست و پا گیره، باید ریختشون بیرون تا دور و برت خلوت بشه

خورده ریزای یه ذهن اشباع

خرده ریزا دست و پا گیره، باید ریختشون بیرون تا دور و برت خلوت بشه

212

واسه فراموشی حودمو سرگرم میکنم. اما میدونم این بغضا آماده و گوش به زنگن که خفه م کنن ... 

 

+ چند نفر یه روزی به این فکرکردن که آدما سندروم دان چقدر خوشبختن؟

نظرات 1 + ارسال نظر
آسیه چهارشنبه 31 اردیبهشت 1393 ساعت 22:09

عاشقشونم...
دلم میخواد جاشون بودم...

خیلی خوبه آدم عمق سیاهی دنیا رو نفهمه. زندگیشون در اوج سختی ای که واسه خانواده ها داره اما واسه خودشون بهشته

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.