376

بجز دبیرستان که از عالم و آدم دوری میکردم، تو تمام سالای دیگه یکّه تاز مراسمای صبح گاه بودم! برنامه ریزی و مدیریت این کارا دست من بود. یادش بخیر. واسه خودم آدم حسابی ای بودم، هرچی میشد دنبال من میفرستادن :))

+ دنیای غریبیه؛ آدما تو بچگی به فکر بزرگ کردن بچه هان و تو بزرگی سعی میکنن کوچیکشون کنن!