730

بچه تر که بودم، یکی از سرگرمیام این بود که چشامو میبستم و با دو تا کف دست فشارشون میدادم. اول همه جا سیاه بود، بعد نقطه های نورانی، بعد روشنایی، بعد سیاهی، بعد کم کم صفحه روبروم ترک میخورد و نور از پشتش میزد بیرون، بعد همه جا روشن میشد و باز تاریک اما فقط زمینه سیاه بود، روش همه چی بود، حیوون، ماشین، عروسم، ادم، دوچرخه، همه چی خلاصه. بعد تصویر زوم میشد رو یمی از اینا و یه ماجرای گنگ. اینا همه واقعی بود، یه بارم به نوه خالم گفتم همینطوری شد. فقط اون یه جاده میدید و مدام میرفت جلو توش 

+ الآنم میشه، منتها اون ترکا جلوی نور مقاومت میکنه و اون حصار نمیشکنه ...