736

نمیدونم چی شد زدم به آواز آسایش دو گیتی و اینا، که به ذهنم اومد آدمای زمونه ی ما لابد همه رو دیفالت دشمن میدونن که فقط مدارا بلدن، حالا اگه زد و از بد حادثه کسی دوستیش ثابت شد، چاره ای نیست و باهاش مروت میکنن! 

+ یه شعر بود مال استاد سلمانی،ن هر چی فکرمیکنم یادم نمیاد :/