خورده ریزای یه ذهن اشباع

خرده ریزا دست و پا گیره، باید ریختشون بیرون تا دور و برت خلوت بشه

خورده ریزای یه ذهن اشباع

خرده ریزا دست و پا گیره، باید ریختشون بیرون تا دور و برت خلوت بشه

997

یادمه سال 85 هنوز یه ماه نگذشته بود از دانشگاه رفتنم که فهمیدم چقدر محیط دانشجویی رو دوس دارم، خب برعکس خیلیا که وقتی چیزی رو از دست میدنم قدرشو میدونن، تو این یه مورد همون روز اول فهمیدم چقدر خوبه دانشجو بودن. الآنم که هنوز یه ماه نشده دیگه دانشجو نیستم، واقعاً دلم واسه فقط حس کردنش تنگ شده ...


+ انقدر این سستیِ جسمی کش اومد که وسط راه کلاس زبان برگشتم خونه!

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.